Onze adviesraad

‘Sinds mijn bariatrische ingreep kijken mensen anders naar mij. En ik ook naar mezelf. Dat is wennen, want ik durf nu meer voor mezelf op te komen, terwijl mijn omgeving dat niet van mij gewend was.

Ik ben blij dat ik nu een gezonder gewicht heb, maar obesitas heb je de rest van je leven. Voor mij blijft het opletten met eten, ik moet voldoende bewegen en na de operatie heb ik een chronisch tekort aan een aantal vitamines en mineralen.

Daarom wil ik graag dat iedereen het eerlijke verhaal hoort over overgewicht, wat je ertegen kunt doen en welke gevolgen dat heeft. Met mijn vrijwillige inzet voor de NVOO en als lid van de redactieraad van dit platform hoop ik daaraan bij te dragen!’

‘Ik zeg wel eens: mijn vriend had een hele kip en nu heeft hij nog maar een halve. Niet dat ik ontevreden was over mezelf toen ik 135 kilo woog. Tot de dokter na een nacht met hartkloppingen mijn bloeddruk mat – ik kreeg paniekaanvallen na de dood van twee familieleden in 13 uur tijd. Mijn hart zou het zo geen jaar meer volhouden, vertelde hij.

Ik wist niet hoe ik gewicht moest kwijtraken, maar mijn vriend zei: “Neem gewoon kleine stapjes.” Dus at ik geen vier maar twee boterhammen en begon met twee kilometer wandelen, waar ik heel lang over deed. Alles in een slakkentempo.

Zo ben ik uiteindelijk zestig kilo afgevallen en blijk ik sporten heel erg leuk te vinden. Inmiddels heb ik een marathon gelopen (nooit gedacht dat ik dat kon) en ik doe aan Hyrox. Dat is een soort CrossFit waarbij je werkt aan kracht, conditie, flexibiliteit.

Sporten is een beetje mijn nieuwe verslaving geworden. Ik voel me erna zo goed. Omdat ik het allemaal nooit kon met mijn lijf, vind ik het leuk om nu mijn grenzen op te zoeken. Elke ben ik verbaasd, wat ik óók blijk te kunnen.

Mijn gewicht is nu drie jaar stabiel. Doordat ik zo langzaam ben begonnen, wende mijn lichaam rustig aan iets minder calorieën, iets meer bewegen en kwam er een nieuwe balans. Er is een nieuwe ik ontstaan, waarbij ik me heel fijn bij voel. Ik weet dat mijn lichaam heel veel kan hebben: het heeft immers 135 kilo gedragen.

Aan iedereen met overgewicht wil ik vertellen: Begin met een kleine verandering en wees er trots op dat je dat doet, zelfs al val je nog geen gram af. Je kunt het, met of zonder hulp. Druk die reset-knop in en begin met iets kleins.

O, en trouwens, ik eet nog steeds af en toe gewoon pizza. Daar is niks mis mee.’

‘Misschien denk je: vet ben je liever kwijt dan rijk, maar zo simpel ligt het niet. Vet is belangrijk voor je lichaam, want het maakt honderden hormonen aan. En het ene vet is het andere niet. Zo helpt bruin vet juist om calorieën te verbranden, dus daar wil je graag wat meer van. Wit vet is voor de energieopslag.

Als arts en onderzoeker wil ik een kind of volwassene graag helpen om zijn leven zo in te richten, dat diegene zo lang mogelijk gezond blijft. De kennis en ervaringen uit onderzoek en uit de spreekkamer deel ik daarom graag op onder meer dit platform.’

‘Bij overgewicht en obesitas komt alles samen. Hoe je je voelt, wat je hebt meegemaakt in je leven, welke zorgen je hebt. De ideeën uit je omgeving krijg je er gratis bij: dat je wel lui zult zijn of de hele dag rollen koekjes eet. Ook ik heb wel eens last van (onbewuste) vooroordelen en zeg regelmatig de verkeerde dingen. Niet expres natuurlijk en ik hoop dat iemand me dan even bijstuurt.

Het is best lastig om een gezond leven te leiden, met genoeg slaap, niet teveel stress, tijd om te bewegen, de rust om gezond te koken en voldoende geld om goede producten te kopen. Ik zwicht bijvoorbeeld op lastige momenten voor die (complete) reep chocolade of lig wakker als ik me ergens druk over maak en dan heb ik de volgende dag geen puf om te hardlopen. En daar voel ik me dan weer slecht over…

Juist omdat alles met elkaar samenhangt, heeft het onderwerp obesitas mij gegrepen. Ik houd ervan om mensen te informeren over wat misschien helpt en hoe je lichaam en hoofd werkt, om te horen hoe iemand omgaat met moeilijke dingen in zijn leven, van diegene te leren en om te begrijpen hoe het nou eigenlijk zit met overgewicht. Ik hoop als presentator en coördinator van dit platform al die inzichten van ervaringsdeskundigen, andere knappe koppen en de laatste onderzoeken of ontdekkingen aan elkaar te knopen.’

‘Ik at stiekem, had eetbuien, ik haalde bij wijze van spreken de zak chips uit de vuilnisbak om de kruimels eruit te schrapen. Drie keer per dag stond ik op de weegschaal, die zelfs meeging op vakantie. Zo tegen mijn 25^e had ik een BMI van boven de 35 en een ongelukkig zelfbeeld.

Tot ik mijn eetgedrag aanpaste. Ik ben niet weinig gaan eten, maar vooral anders. In 2011 volgde ik de opleiding gewichtsconsulent en in 2012 die voor leefstijlcoach. Naast mijn baan als hypotheekverstrekker bij een bank begon ik mensen te begeleiden naar een gezondere leefstijl en sinds 2020 werk ik volledig als zelfstandig voedingsconsulent en leefstijlcoach. Verder werk ik als docent, trainer en spreker over vitaliteit en voeding.

Intussen blijf ik al 25 jaar op gewicht. Maar ook ik heb momenten dat het niet van een leien dakje gaat. Dan ben ik weer dat meisje dat zo aan het vechten was met haar gewicht en kan ik mijn man wel wurgen als hij naast me op de bank een zak chips zit leeg te eten. Door mijn eigen ervaringen weet ik wat je tegenkomt, ervaart en meemaakt als je worstelt met je gewicht, en als je stabiel op gewicht wilt blijven en daar help ik mensen graag mee.

In 2021 kwam mijn droom uit: Mijn boek ‘Dagboek van een eter’, dat goed verkoopt. Intussen is zelfs nog een boek verschenen, ‘Kookboek van een eter’. Je krijgt daarin letterlijk een kijkje in mijn keuken. Ik zou graag zien dat niemand meer streng dieet, maar gewoon lekker en gezond eet.’

Mijn kast staat vol dieetboeken en ik heb heel veel diëten geprobeerd. Maar niks helpt om af te vallen. Ik kwam er zelfs door aan. Dus heb ik besloten: ik ga nooit meer op dieet. Wel dacht ik toen ik onlangs van baan veranderde: nu ga ik het anders doen. Ik werkte in de horeca waar ik 15.000 stappen liep. Nu heb ik een zittend beroep als intercedent.

Daarom ben ik sinds een paar maanden gestopt met roken, ik drink bijna geen koffie meer en ga drie keer in de week een uur naar de sportschool. Niet dat ik nu minder weeg. Maar ik voel me wel beter.

Mijn gewicht is van jongs af aan hoger geweest dan ideaal was. En iedereen had daar wel een mening over. Juist die aandacht daarvoor, zelfs als ik maar een paar extra kilo’s woog, zorgde in de puberteit voor een averechts effect. Ik deed aan struisvogelpolitiek, deed net alsof ik het niet wist of zag. Al keek ik niet graag oude foto’s terug.

Nog steeds zie ik mezelf liever niet op beeld. En toch wil ik een bijdrage leveren aan dit platform. Want ik vind het vervelend dat mensen anders naar je kijken als je overgewicht of obesitas hebt. Misschien helpt het anderen als ze mijn ervaringen horen, zodat ze weten dat ze niet de enige zijn.

Als jongvolwassene kon ik niet zo goed omgaan met emoties en mijn copingstrategie was eten. Langzamerhand kwam ik steeds meer aan. Natuurlijk volgde ik diëten, viel af en… kwam weer aan. Waar ik natuurlijk weer ongelukkig van werd en dus weer ging eten. Tot mijn moeder ziek werd en overleed. Ik dacht: Vanaf nu moet het anders. Ik moet onderzoeken waarom ik eet. De praktijkondersteuner van de huisarts en een maatschappelijk werker via mijn werk vertelden mij dat het oké is om jezelf op de eerste plek te zetten. Dat was heel waardevol. Na nog een mislukte dieetpoging heb ik contact opgenomen met het ziekenhuis voor een maagverkleining.

Voor mij was de bariatrische ingreep niet zonder complicaties en langdurige pijn. En toch ben ik ontzettend blij dat ik het heb gedaan. Toen ik 124 kilo woog, kon ik niet mezelf zijn. Dankzij de gastric bypass heb ik een prachtige BMI en een gezondere leefstijl. Maar de kers op de taart? De jas van het Michelinpoppetje is opengegaan en daar Ellen uitgekomen. Daar ben ik elke dag dankbaar voor.

Als vrijwilliger voor de NVOO zet ik me ervoor in dat je gehoord en gezien wordt als mens, al heb je obesitas. Daarom denk ik ook graag mee over wat belangrijk is voor Overgewicht tv. Want obesitas hebben, bepaalt niet wie je bent of wat je kunt.